Mandarijn heeft 4 verschillende toonvallen om een woord uit te spreken en een volstrekt afwijkende set grammatica van wat wij kennen. Niet makkelijk, maar vanaf volgende week gaan we toch een gooi doen.
Cantonees heeft minstens 8 verschillende toonvallen en als ze gedronken hebben komen daar nog eens 8 bij. Zeker niet makkelijk, en waarschijnlijk houden wij het bij ”goedemorgen”, ”dankjewel”, ”pas op man in je rug” en ”iets meer hangend op de nummer 10 positie bewegen dan ben je beter aanspeelbaar”. Het laatste werkt vooral goed met de gebaren erbij.
Engels is eigenlijk wat iedereen hier spreekt. Op kantoor is alles Engels, de makelaar spreekt vloeiend Engels, de portier van ons gebouw, de mensen in de winkel. Een beperkte stimulans om de 8 toonvallen onder de knie te krijgen.
Pas als je wat buiten de stad komt merk je dat er ook veel Chinezen naar HK zijn gekomen die geen Engels hebben geleerd. Maar bordjes klassiekers zoals ”Yes, yes, same, same but different” of ”this bar is closed because it’s not open” kom je nog steeds niet tegen..
Wij zijn op zondag naar de Big Budda gegaan. Die ligt op het groene Lantau eiland en is de grootste, zittende, openlucht, Buddha ...ter wereld! Buddha zit boven op een berg met een klein attractie dorp en echt klooster ernaast. Afwisselend waan je je in de Efteling en in Boedistisch Thailand.
Eindelijk is het Engels voertaal af als we in het klooster zijn. De drie toonvallen komen nu dan pas en met een welgemeende ”ngoi” nemen wij de specialiteit van de kaart in ontvangt: Fired rice.
