Het is de kunst achter je te laten wat was
Te genieten van wat is
En je niet druk te maken om wat gaat komen….
Da’s allemaal erg mooi en waar,
Totdat de Lonely Planet tegen je liegt.
Steve, de schrijver van mijn voormalige Bijbel,
beschrijft zijn favoriete dag in Hong Kong.
In de middag bevindt hij zich in een reusachtige kabelbaan.
Echter is deze kabelbaan pas 2 weken geleden opengegaan en
had ik die Lonely Planet echt al eerder….
Nu vraag ik je!
Je begrijpt dat wij niet meer blindelings de LP volgen.
Vooral als we vrienden over hebben wil je toch
een beetje bereisd uit de hoek komen
Want ook al wonen wij pas een paar maanden in Hong Kong,
Je wilt toch graag je stad laten zien alsof je er bent geboren.
En een fantastische stad;Want genieten doen we. Het is moeilijk je niet te verliezen in
de bruisende lifestyle van Hong Kong.
Iedere avond en vooral ieder weekend voelt als een vakantie.
Of we nu wedden op paardenrennen, waterskiën tussen de palmstranden, hiken over de groene heuvelruggen of aan de bar staan hoger dan de Euromast, iedere dag is weer enerverend en nieuw.
En hoewel het steeds meer als thuis begint te voelen,
Zeggen we nog steeds dat we met kerst naar “huis” gaan.
Hopelijk zeggen we hetzelfde
als we op nieuwjaar weer terug naar Hong Kong vliegen.
Het laten komen zoals het komt;
Makkelijk praten vanaf 34 hoog,
(Nog) zonder baan en
Zo’n 9500 kilometer van huis,
Maar leven is het zeker!
