Waanzinnig! Was het wat we hadden gehoopt? Zoveel meer! Drie dagen feest met je beste vrienden en familie. Heftig! De meeste mensen hadden we al een tijd niet gezien en zouden we na het huwelijk weer een tijd niet zien. Intens genieten was de missie.

Na een super-pre-avond vrijdag, werden we zaterdag natuurlijk veel ste vroeg wakker. Hoezo wedstrijdzenuwen? Ik spring uit bed om de gordijnen open te trekken en schrik van de donkergrijze wolken tot aan het puntje van de horizon…. Hmmm, bromt Joppe nog vanuit bed. Hij kan duidelijk niet zien wat ik zie en mompelt nog half slaperig “Gelukkig regent het niet”.

Maar regen of geen regen, the show must go on! Wonder boven wonder breekt de zon door terwijl in onze gele zoef-mobiel onderweg zijn naar Saint Jean de Cole. Compleet met onze eigen fotografe EN papparazi (zie op de achtergrond in de hotelkamer met de blauwe luiken...) kan de dag niet meer stuk. Een "Bien sur", een "Oui", 2 ringen, een huilende ringdrager en 6 handtekeningen later is het zover. Champagne!


De hele dag vliegt voorbij en voor we het weten zitten we weer in een gele auto. Wat een waanzinnige dag!! Dankjewel aan iedereen die helemaal is gekomen. Het is voor ons echt een ongelofelijk mooi weekend geweest. Dit was zeker onze zwaarste terugvlucht naar Hong Kong ooit.
De mooiste dag van ons leven? Zou heel goed kunnen, maar ik hoop toch echt van niet, want dan is ie dus al voorbij.