1. Er is altijd het risico dat je in de chao fan (gebakken rijst) eindigt. De chinees wil nog wel eens de hond in de rijst stoppen en het enige voordeel van hond in je rijst is denk ik dat het geen rat is, wat nog wel eens gebeurt als je gebakken rijst met kip bestelt in mainland China. Hier gaat voor elk nadeel heeft zijn voordeel maar mondjesmaat op.
2. Ik vraag me af of ze de hond alvast willen opwarmen, maar in onze buurt waar de gegoede Chinese middenstand leeft doen ze de hond in de winter een bodywarmer aan. En mooi kitsch is zeker niet lelijk hier. Dit jaar is een exceptioneel koude winter met de temperatuur zelfs een paar keer onder de 10 graden.
3. De hond wordt uitgelaten door de Amah (inwonende poets). Echter, eenmaal buiten schoolt de Amah samen onder het eerste afdak met haar lotgenoten. Daar bellen ze over krakerige teledump lijnen naar de Philippijnen om hun beklag te doen. Krakend klinkt het terug dat ze niet moeten lullen maar poetsen want thuis is er helemaal geen werk. Ik leef zeker met ze mee, maar de hond zijn dagelijkse verzet is 20 meter naar een afdak met een een bodywarmer aan. Dat is ook niet alles.
4. Vanochtend zag ik dat dit echt een honden-bestaan is. Ik heb de eerste honden poncho gezien. Onder een afdak stond een Amah met hond te bellen. Droog maar dat maakte niet meer uit want de hond had een honden poncho aan. Vier gaten voor de poten, knopen onder bij de buik en wijd uitlopend tot 10 cm boven de grond. Ik vond het zielig en lachwekkend tegelijkertijd, maar ja, wie wil er nou een natte hond in de rijst?
