Thursday, August 16, 2007
Weekendje Beijing
Samen met de (schoon-) familie zijn we een lang weekend naar Beijing geweest. Een foto-verslag van het plein van de Hemelse Vrede, het zomerpaleis, de verboden stad en DE muur. Netjes alle highlights afgevinkt, met ook nog eens prachtig weer. Superweekendje!
Typhoon! IJsvrij!
Vrijdagmiddag was het zover. IJsvrij in de tropen; eindelijk! Hier noemen ze het typhoon signal 8, maar de uitkomst is precies hetzelfde. Een middagje vrij op kosten van de baas!
Om 14 uur vrijdagmiddag werd eindelijk het signaal verhoogd van 3 naar 8. Het startschot voor het weekend, waar alle 7 miljoen inwonenden graag direct gehoor aan gaven. Gevolg: totale chaos! Koninginnedag op Station Amsterdam Centraal.
Overvolle trams, waar je zonder fatsoenlijk elleboogwerk niet eens meer in de buurt komt van de ingang. Om maar niet te spreken over hoe je er vervolgens weer uitkomt… Alle taxi-meters gaan per direct uit, en als je door het raampje niet minimaal het tienvoudige bedrag van de normale prijs naar de chauffeur schreeuwt, blijft de deur van de taxi resoluut op slot.
Roltrappen worden gesloten uit angst dat mensenmassa’s elkaar erin vertrappen en de ingangen van de metro’s zijn tijdelijk afgezet omdat mensen elkaar blijkbaar op de rails aan het duwen zijn…
Tussen al die ellebogen, probeer ook ik naar huis te lopen. Of eigenlijk te schuifelen. De locale bevolking weet zich feilloos met haar paraplu’s door de mensenmassa’s heen te manoeuvreren. Heel knap zoals ze elkaar weten te ontwijken zonder er ogenschijnlijk moeite voor te hoeven doen. Ik loop mezelf continue vast en ben een hele hoop au’s en sorry’s verder voor mijn paraplu en ik de overkant van de straat hebben gehaald. Ik verdenk de locale bevolking dan ook van geheime codes en afspraken.
Een half uur later heb ik een kleine 200 meter afgelegd. Ik besef me dat thuiskomen een vrij kansloze zaak is. Dus sla ik linksaf, richting Lan Kwai Fong; het uitgaanscentrum van Hong Kong. Een kleine 10 minuten later sta ik mee te zingen met ‘Summer of 69’ samen met 2000 andere gestrande expats. Het walhalla voor iedere horecaondernemer. De tent waarin we ons bevinden, met de zeer toepasselijke naam ‘Stormies’ speelt heel slim in op de omstandigheden en laat de gratis shooters rijkelijk vloeien. Dat er 6 uur later nog steeds geen storm is langs geweest schijnt niemand meer echt iets te interesseren…
Om 14 uur vrijdagmiddag werd eindelijk het signaal verhoogd van 3 naar 8. Het startschot voor het weekend, waar alle 7 miljoen inwonenden graag direct gehoor aan gaven. Gevolg: totale chaos! Koninginnedag op Station Amsterdam Centraal.
Overvolle trams, waar je zonder fatsoenlijk elleboogwerk niet eens meer in de buurt komt van de ingang. Om maar niet te spreken over hoe je er vervolgens weer uitkomt… Alle taxi-meters gaan per direct uit, en als je door het raampje niet minimaal het tienvoudige bedrag van de normale prijs naar de chauffeur schreeuwt, blijft de deur van de taxi resoluut op slot.
Roltrappen worden gesloten uit angst dat mensenmassa’s elkaar erin vertrappen en de ingangen van de metro’s zijn tijdelijk afgezet omdat mensen elkaar blijkbaar op de rails aan het duwen zijn…
Tussen al die ellebogen, probeer ook ik naar huis te lopen. Of eigenlijk te schuifelen. De locale bevolking weet zich feilloos met haar paraplu’s door de mensenmassa’s heen te manoeuvreren. Heel knap zoals ze elkaar weten te ontwijken zonder er ogenschijnlijk moeite voor te hoeven doen. Ik loop mezelf continue vast en ben een hele hoop au’s en sorry’s verder voor mijn paraplu en ik de overkant van de straat hebben gehaald. Ik verdenk de locale bevolking dan ook van geheime codes en afspraken.
Een half uur later heb ik een kleine 200 meter afgelegd. Ik besef me dat thuiskomen een vrij kansloze zaak is. Dus sla ik linksaf, richting Lan Kwai Fong; het uitgaanscentrum van Hong Kong. Een kleine 10 minuten later sta ik mee te zingen met ‘Summer of 69’ samen met 2000 andere gestrande expats. Het walhalla voor iedere horecaondernemer. De tent waarin we ons bevinden, met de zeer toepasselijke naam ‘Stormies’ speelt heel slim in op de omstandigheden en laat de gratis shooters rijkelijk vloeien. Dat er 6 uur later nog steeds geen storm is langs geweest schijnt niemand meer echt iets te interesseren…
Subscribe to:
Posts (Atom)
